Dopasuj się do potrzeb odbiorcy – prezentacje (w tym: nieliniowe)

Prezentacje istnieją niemal od zarania dziejów. Kiedyś wykorzystywano do ich celu gesty i mimikę, z czasem doszły do tego rysunki odręczne (naskalne, na płótnie itp.). Rozwój cywilizacji pozwolił na tworzenie filmów czy przeźroczy, aż wreszcie po upowszechnieniu się komputerów osobistych zaczęły królować tzn.prezentacje multimedialne, pozwalające łatwo zbudować oś wizualną (lub ewentualnie wizualno-dźwiękową) wspomagającą narrację prezentera. Istotą prezentacji tworzonej przy użyciu komputerów jest z jednej strony względna łatwość ich budowania, z drugiej powszechność i uniwersalność pozwalająca na udostępnianie ich szerokiemu gronu odbiorców.

Prezentacje liniowe

Najczęściej spotykanym rodzajem narracji w prezentacji jest narracja liniowa. Budowany jest więc plan prezentacji, w którym krok po kroku omawiane są kolejne zagadnienia. Prezentacje tego typu są łatwe w tworzeniu i łatwo przyswajalne odbiorze, co ważne – taka prezentacja zapewnia prezenterowi (lub odbiorcy) komfort „prowadzenia” przez temat (innymi słowy: nie musi korzystać z dodatkowych notatek aby np.uniknąć pominięcia jakiegoś zagadnienia – przechodząc prezentację od początku do końca przedstawi/zapozna się ze wszystkim, z czym powinien).

W większości zastosowań taka właśnie prezentacja sprawdzi się doskonale. Istnieje wiele narzędzi pozwalających na jej utworzenie, jednym z popularniejszych jest PowerPoint, w którym przez dodawanie kolejnych fragmentów (slajdów) można uzyskać efekt prowadzenia po temacie.

Pokazy niestandardowe

Jak jednak postąpić w przypadku, gdy naszą prezentację chcemy przedstawić zróżnicowanemu audytorium? Powiedzmy: mamy prezentację projektu, zawierającą zarówno informacje bardzo techniczne (interesujące głównie developerów), organizacyjne (przydatne głównie dla osób zarządzających) oraz przewidywane zyski (interesujące tak naprawdę wszystkich : ) choć w różnym zakresie).

Możemy oczywiście przygotować jedną zbiorczą prezentację i niech każdy zapozna się z tą częścią, która go interesuje (zwróć uwagę, na wskazówki pod slajdami).

Ta metoda sprawdzi się, jeśli musimy przedstawić temat raz, dla zróżnicowanego grona, ale będzie niezbyt przydatna przy możliwości podziału na jednorodne grupy odbiorców.

Możemy też podzielić grono odbiorców i przygotować kilka kopii prezentacji usuwając z każdego wariantu wybrane slajdy.

Ta metoda sprawdzi się przy założeniu podziału na grupy, ale będzie zajmować niepotrzebnie nadmiarowe zasoby, ponadto będzie problemowa w przypadku konieczności aktualizacji (jeśli aktualizacja będzie dotyczyć slajdów występujących w więcej niż jednym wariancie, trzeba ją będzie wykonywać wielokrotnie, a jeśli tą samą rzecz trzeba wykonywać wielokrotnie, to warto poszukać jakiegoś mechanizmu, który nas od tego uchroni).

Co możemy więc zrobić? W PowerPoincie możemy na przykład przygotować tzw.pokaz niestandardowy. Pokaz niestandardowy to nic innego jak zestaw wybranych slajdów z całej prezentacji. Przygotowujemy tyle pokazów, ile grup docelowych przewidujemy i w razie potrzeby wybieramy ten „pokaz” który pasuje do danego grona.

Prezentacje interaktywne

W PowerPoincie nie musimy podążać slajd za slajdem. Możemy zbudować mechanizm, który pozwoli nam poruszać się po prezentacji jak po stronie internetowej: od miejsca kliknięcia będzie zależeć dalsza wyświetlana treść. Aby to zrobić wygodnie jest skorzystać z mechanizmu hiperłączy (inaczej: linków).

Dany obiekt (tekst, kształt, obrazek itp.) może stać się elementem interaktywnym, po kliknięciu którego zostajemy przeniesieni „wgłąb” danego tematu. Takich zagłębień możemy zbudować więcej, ważne jednak, aby zadbać o dodatkowe hiperłącze dające możliwość łatwego i intuicyjnego powrotu „w górę”.

Aby uniknąć „niebezpieczeństw” związanych z przypadkowym kliknięciem w obszar slajdu nieobjęty hiperłączem (domyślnie oznacza to przejście do kolejnego slajdu) warto wyłączyć tą możliwość.

Zwróć uwagę, że mechanizm hiperłączy daje dodatkowo możliwość wzbogacenia prezentacji o quizy: wystarczy zbudować mechanizm hiperłączy przekierowujący na slajd ze wskazaniem czy wybrana odpowiedź jest poprawna czy błędna.

Dobrze skomponowane prezentacje interaktywne mogą stanowić zarówno świetne źródło wiedzy, jak i wnosić dodatkowe walory edukacyjne pozwalające na weryfikację stanu tejże.

Nieliniowość w przestrzeni

Jak większość narzędzi do budowania prezentacji PowerPoint, z uwagi na swoją strukturę przypominającą dokument, pozwala na budowanie nieliniowej prezentacji, ale nadal pokaz polega na przechodzeniu od slajdu do slajdu, nawet jeśli drogą nie do końca prostą ; ) W szczególnych przypadkach, gdy chcemy przełamać rutynę i zaskoczyć widza czymś nietypowym, możemy skorzystać z narzędzi pozwalających na zbudowanie prezentacji w której kolejne tematy zgłębiane są w formie nieco bardziej przestrzennej. Może to przypominać nieco notatki w formie map myśli (jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu map myśli do notowania zapraszam do zapoznania się z jednym w wcześniejszych wpisów NOTUJ KREATYWNIE – WYKORZYSTAJ CYFROWE MAPY MYŚLI). Przykładowy schemat zagadnień w prezentacji mógłby wyglądać tak:

Podsumowanie

Przedstawiając powyższe przykłady miałam na celu przekonanie Cię do próby samodzielnego wypróbowania różnych niestandardowych możliwości budowania prezentacji. Warto czasem poszukać jakiegoś nowego narzędzia, lub odkryć funkcjonalności narzędzie, które już znasz, aby sprawić radość Twojemu audytorium i spowodować, że z większą chęcią będą chłonąć treść Twojej prezentacji.